TÜRKİYE’NİN İRAN POLİTİKASINDA GÜVENLİKLEŞTİRMEDEN GÜVENLİKSİZLEŞTİRMEYE

Özet

Modern dünyada uluslararası problemleri iç problemlerden, bölgesel problemleri küresel problemlerden ayırt etmek zorlaşmıştır. Türkiye ve İran’ın yer aldığı coğrafya küresel sıcak noktalardan biri olarak varsayılmaktadır. Bunun altında yatan nedenlerden biri güvenlik kavramının küresel dünyada kapsamının değişmesi ve genişlemesidir. Soğuk savaşın bitmesi, BRICS gibi grupların çıkması ve benzeri sistem değişiklikleri Türkiye’de ekonomik ve siyasal değişikliklere eklemlenerek yeni bir dış politika geliştirmesine sebep olmuştur. 2002 Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) yönetimi ile birlikte özellikle Batı medyasında Türkiye’de İslam’a yönelik bir eksen kayması yaşandığı söylemlerine sıkça yer verilmiştir. Bu söylemde Türkiye’nin İsrail ile ilişkilerinin ciddi şekilde bozulması, Hamas, Suriye, İran ve Lübnan ile diplomatik yakınlaşması, Birleşmiş Milletler (BM) Güvenlik Konseyi oylamasında İran aleyhine oy kullanmayı kabul etmemesi gibi nedenler yer almaktadır. Orta Doğu coğrafyasına yakın demokratik, Müslüman, ekonomisi gelişen bir ülke olarak kayda geçen Türkiye; Arap Baharı ile birlikte model ülke statüsüne bürünmüş ve bu söylemde de Stratejik Derinlik tezinin katkısıyla bölgesel güç iddiası şekillenmeye başlamıştır.